song—my highland lassie, o

    tuhe deuks dang o'er my daddy.”

    nae gentle dames, tho' e'er sae fair,

    shall ever be my muse's care:

    their titles a' arc empty show;

    gie me my highland lassie, o.

    chorus.—within the glen sae bushy, o,

    aboon the plain sae rashy, o,

    i set me down wi' right guid will,

    to sing my highland lassie, o.

    o were yon hills and vallies mine,

    yon palad yon gardens fine!

    the world then the love should know

    i bear my highland lassie, o.

    but fickle fortune frowns on me,

    and i maun cross the raging sea!

    but while my crimson currents flow,

    i'll love my highland lassie, o.

    altho' thro' fn climes i range,

    i know her heart will never ge,

    for her bosom burns with hlow,

    my faithful highland lassie, o.

    for her i'll dare the billow's roar,

    for her i'll trace a distant shore,

    that indiah may lustre throw

    around my highland lassie, o.

    she has my heart, she has my hand,

    by secret troth and honour's band!

    till the mortal stroke shall lay me low,

    i'm thine, my highland lassie, o.

    farewell the glen sae bushy, o!

    farewell the plain sae rashy, o!

    to other lands i now must go,

    to sing my highland lassie, o.