1795

    a man's a man for a' that

    tune—“for a' that.”

    is there for ho poverty

    that hings his head, an' a' that;

    the coward slave—we pass him by,

    we dare be poor for a' that!

    for a' that, an' a' that.

    our toils obscure an' a' that,

    the rank is but the guinea's stamp,

    the man's the gowd for a' that.

    what though on hamely fare we dine,

    wear hoddin grey, an' a that;

    gie fools their silks, and kheir wine;

    a man's a man for a' that:

    for a' that, and a' that,

    their tinsel show, an' a' that;

    the ho man, tho' e'er sae poor,

    is king o' men for a' that.

    ye see yon birkie, ca'd a lord,

    wha struts, an' stares, an' a' that;

    tho' hundreds worship at his word,

    he's but a coof for a' that:

    for a' that, an' a' that,

    his ribband, star, an' a' that:

    the man o' indepe mind

    he looks an' laughs at a' that.

    a prince  mak a belted knight,

    a marquis, duke, an' a' that;

    but an ho man's abon his might,

    gude faith, he maunna fa' that!

    for a' that, an' a' that,

    their dignities an' a' that;

    the pith o' sense, an' pride o' worth,

    are higher rank than a' that.

    the us pray that e it may,

    (as e it will for a' that,)

    that sense and worth, o'er a' the earth,

    shall bear the gree, an' a' that.

    for a' that, an' a' that,

    it's i for a' that,

    that man to man, the world o'er,

    shall brothers be for a' that.